خب بعضی آدما کلا توی حاشیه زندگی میکنن.حرفها و شایعهها مثل بنزین واسه روحشون میمونه. دوست دارن همه چیو بپیچونن همه نوع منظوری از هرچیزی دربیارن . دوست دارن حسهای بد خودشون رو با لولهی حرفها منتقل کنن به بقیه و عالم و آدم رو مقصر بدونن واسه طرز فکر اشتباه خودشون.
بعضی آدما یه نوع مریضی رایج دارن ، اونم اینه که انقدر یه چیزیو پیش خودشون تکرار میکنن که دیگه حقیقت رو نمیبینن. حقیقت واسشون میشه چیزی که تو ذهنشونه.
همهی این آدما قابل احترامن
but that's not my type
پی.اس: از آدمایی که حس بدی بهم میدن بیزارم.
پی.اس الثانی : واسه بعضیا نمیدونم چی میشه از شیدای یه نفر بودن بعد از جواب نه شنیدن تبدیل میشن به دشمن خونیش؟ عشق واسشون در همین حد تعریف شده که این طرف باس واس من باشه وگرنه میخوام نباشه؟ رلکس بابا.
Das Leben ist kein Wunschkonzert
هیچ وقت نبوده حقیقتا :)
رندنامه