چند روز پیش تو راهرو طبقه پایینی رو دیدم و ازش پرسیدم اپرا دوست داری؟
در حالی که با چشمای متعجب نگاهم میکرد گفت نه، امروز رو به افتخار تمام سر و صداهایی که دوران امتحاناتم میکرد و تمام آهنگهای چیپی که نه خواب برام گذاشته بود نه تمرکز واسه درس خوندن، از عصر او میو رابینو کارو و لا دونا عه موبیله با دو تا اسپیکر جداگانه گوش دادم تا لذت ببریم دور همی.
بی ربط : دلم واسه قلمبگیهای تنبکم تنگ شده.
مراقب آدمهای آرام زندگیتان باشید